Άγια νύχτα.. σε προσμένω!

το δεντράκι που στόλισα και φέτος!

Είχα πει ότι αυτά τα Χριστούγεννα θα ήταν διαφορετικά. Όμως αν και ίδια με πολλά άλλα, είχαν ξανά ξεχωριστές στιγμές χαράς. Όταν συναντιέσαι με ανθρώπους που αγαπάς πραγματικά, γεμίζει η ψυχή σου... ηρεμεί! Συχνά σχεδιάζουμε να κάνουμε αυτό και το άλλο και το παρ'άλλο, όμως τελικά όλα πρέπει να τα αφήνουμε στη τυχαία απόφαση που πήρα εχθές και αυτή που ίσως να πρέπει να πάρω αύριο και μεθαύριο.

Για μένα τα Χριστούγεννα είναι γιορτή με τις πιο όμορφες αναμνήσεις που ποτέ δεν θα ξεχάσω και πάντα θα τις αναζητώ όταν χρειάζεται.


Μερικές φορές μάλιστα εύχομαι να ήμουν μικρή. Να περίμενα τη barbie κομμωτήριο ή αυτή που πηγαίνει συνέχεια σούπερ μάρκετ. Να βγαίνω στη βεράντα και να κοιτάω ψηλά για να δω αν προσγειώθηκε στη καμινάδα ο Άγιος Βασίλης. Να τρώμε γεμιστό κοτόπουλο γρήγορα μήπως και κόψουμε νωρίτερα τη βασιλόπιτα και συμβούν και όλα τα υπόλοιπα πιο γρήγορα. Τα μπισκότα να στέκονται μπροστά στο τζάκι με γάλα και καρότα. Να έχω αυτή τη λαχτάρα να ξυπνήσω και να δω αν μου έφερε το παιχνίδι που του είχα ζητήσει κάτω απ'το δέντρο ή στο προσκέφαλο μου και να δω τα μπισκότα μισοφαγωμένα, μιας και ο Άγιος δεν προλαβαίνει να τα φάει ολόκληρα. Όπως μου έλεγε η μαμά μου. Να τους βλέπω όλους πιο αγνά... πιο χαρούμενους!


Εύχομαι να σας βρει η νέα χρονιά με υγεία και αγάπη :)