σωστό ή λάθος;

Ανάμεσα σε λάθος και σωστό.. τόοοση δα μικρή η διαφορά.. ή θα κάνεις το ένα ή (θα σου συμβεί) αναπόφευκτα το άλλο. Που καιρός να τα ξεχωρίσεις. Μεταμφιέζονται και παίζουν για να γελάνε τις ώρες που θα μπερδεύεσαι. Ξύνοντας τα πιγούνια τους, παριστάνουν τους αδιάφορους. Ο κύριος Σωστός και ο (γκουχ γκουχ.. 'κύριος') Λάθος. Μόνο τότε συμμαχούν. Όταν θέλουν να γελάσουν. Κι ύστερα βρίσκεσαι εσύ στη μέση να αναρωτιέσαι για ώρες ή πάλι πάνω στον αυθορμητισμό σου να αποφασίζεις. Αν ξέρεις όμως ότι αυτή τη φορά κάνεις λάθος και τελικά βγεις σωστός.. τότε τι έχεις κάνει; Και ποιος δηλαδή θα πάρει την ευθύνη να απαντήσει; Πόσο γρήγορα το απόλυτα σωστό γίνεται λάθος ή εκείνο που νομίζουμε (κραυγαλέα σχεδόν για την ακρίβεια) ότι είναι λάθος, τελικά αποδεικνύεται παμψηφεί σωστό κ μας αφήνει άφωνους να παραμιλάμε σαν να έχουμε χάσει τη γη κάτω από τα τρεμάμενα πόδια μας. Κι αν τελικά κάνεις λάθος, πως μπορείς να το διορθώσεις και να μη το συνεχίσεις... ή μήπως το σωστό μετά είναι να μη συνεχίσεις κάτι που άρχισες λάθος;;;

Το σωστό όμως το δικό μας είναι καμιά φορά το λάθος των άλλων. Και πάλι από την αρχή. Η επιλογή (το σωστό. Το Σ-ω-σ-τ-ό!!) μόνο δική μας. 

Κάνε το σωστό (κ ρίξτο στο γυαλό) κι ας είναι λάθος!