Oooh: Το κεφάλι μου ξεκόλλησε.. μήπως το πήρε το μάτι σας?


Ο καφές δεν έκανε τον απαιτούμενο αφρό.. νερουλός και με νερό απ τη βρύση. Φτου! Οι μπαταρίες της τβ ξαφνικά σταμάτησαν. σήκω να βάλεις αυτές τις κίτρινες των ικεα. Κάπνοι κόκκινοι με περιτριγυρίζουν κάθε φορά που μπαίνω στο ίντερνετ για να δω ένα ακόμη και ένα ακόμη και.. έεεενα ακόμη σος για το μάθημα της Δευτέρας που απ τα πολλά σος τελικά έχουν μαζευτεί 344 σελίδες. Θα πήγαινα βιβλιοθήκη αν δεν ήμουν ακόμα, ένα βήμα πριν μπω στο μπάνιο. Τις τελυταίες ώρες η διάθεσή έχει παίξει διάφορους ρόλους μέχρι και πάλι οι μυς του χαμόγελου να βρουν το σωστό δρόμο. Κοιμάμαι με ότι προλάβω να ξεφορτωθώ απο πάνω μου που αν είμαι τυχερή δεν θα μου πέσει στο κεφάλι με την ατσούμπαλη στροφή. Τα τσάκρα μου γεμίζουν διαρκώς απο ενέργειες άλλων που μπορεί να με επηρεάσει πια το οτιδήποτε. Τα ρούχα χυμένα στη βάλίτσα, στα κουτιά, στο κρεβάτι μου φωνάζουν "είμαστε τσαλακωμένα, ου ου" και έχω και τη μαμά να με ρωτάει συνέχεια αν έφαγα και αν πίνω γάλα! (και αν πάω τουαλέτα! εντάξει!!) Η γειτόνισσα εξακολουθεί να πετάει τα αποτσίγαρά της στο μπαλκόνι και έξω παρά την αφόρητη ζέστη, φυσάει.. Μου έχουν κολλήσει (σαν ποστ ιτ) απ το τραγούδι του Χατζηγιάννη οι στίχοι "..σταμάτα τη βροχή.. το καλοκαίρι αυτό αλλιώς το έχω φανταστεί". Το καλό είναι πως κάποιος συνέχιζει να κάνει όνειρα για τις διακοπές μας και κάθε τόσο μου ανακοινώνει προορισμούς. Τελειώσαν τα στυλό, οι κόλλες και τα μανό θέλουν δίπλα τους καινούρια. Κοιτάζοντας φωτογραφίες κατάλαβα πως οι ρυθμοί μου έχουν αλλάξει και να φανταστείς σορτσάκι δεν έχω διανοηθεί να βάλω γιατί "δεν έχει έρθει καλοκαίρι". Μήπως το είδες εσύ? Αρνήθηκα μια πρόταση για έξοδο με μισή καρδιά και ας ήξερα πως θα περνούσα πολύ ωραία. Υπάρχουν χαρτιά παντού. Παρόλαυτα βλέπω μια αχτίδα λάμψης κάπου κάπου και ας είναι τόσο πεζά αυτά. Διάλειμμα.. και η πετσέτα στοιχειώνει το κεφαλι μου. Ο παππούς απέναντι δεν έχει βγει σήμερα και η μέρα έχει κάτι που μου θυμίζει Αύγουστο. Θα είμαι έτοιμη άραγε κάποτε να κάνω ένα παιδί (σαν του γείτονα)? Το αποφάσησα θα κάνω μπότοξ -κοιμήθηκα και ξύπνησα με κάτι μάτια ΝΑ απ τον πονοκέφαλο. Το κερί στο μπαλκόνι απ τον ήλιο σε λίγο θα "γλύψει" το τοιχάκι και τελικά η αποταμίευση δεν θα αποδώσει τους επιθυμητούς καρπούς αλλά γιατί να μην είμαστε αισιόδοξοι οτι κάτι θα συμβεί τελικά..?
..ένας Βιλλανόβιος με κοιτά ώρα τώρα -θέλει λέει να μάθω το μυστικό που έφτιαξε τη "βίλα" του, οπότε ας σας αφήσω και λυπάμαι αγαπημένε Βιλ. τώρα ήρθε η ώρα να βγω.. στην αγορά, ωστόσο μέχρι να γυρίσω άκου αυτό :)

4 σχόλια:

  1. ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΘΑ ΣΧΟΛΙΑΣΩ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΠΟΥ ΣΕ ΓΝΩΡΙΣΑ ΜΕ ΕΝΘΟΥΣΙΑΖΟΥΝ ΟΙ ΤΙΤΛΟΙ ΣΟΥ.ΜΠΡΑΒΟ!!!!!!!!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. χαχαχα για πες.. μήπως το πήρε το μάτι σου?

    *το θυμάμαι και σ ευχαριστώωω :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αναζητείται κεφάλι!!

    όποιος το βρει να το στείλει πίσω!!

    ωραίο το λαλα & πάντα πρωτότυπη!!

    τα σέβη μου!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. ..κ άλλος ύποπτος που μπορεί να είδε ή να πήρε το κεφάλι μου αχααα!

    *πάντα με τον καλό λόγο (πάντα ήθελα να στο πω):Ρ

    ΑπάντησηΔιαγραφή

και για πες...