..κι έτσι απλά δημιουργήθηκε το Oooh!

Το ιστολόγιό αυτό δεν θα δει άσπρη μέρα.. ψιθυρίζω στον εαυτό μου και αναρωτιέμαι παράλληλα τι να κάνω για να αποτυπώνω σύντομα (ή όχι και τόσο σύντομα) πράγματα καθημερινά.
Εκτός από το να του δίνω συνεχώς καινούρια εμφάνιση, δεν μπορείς να πεις ότι περνώ να δω 'τι κάνει!'. Και είναι αλήθεια πολλά εκείνα που έχω στο μυαλό μου. Σήμερα, αύριο, τις ώρες που θα πρεπε να μετράω προβατάκια ή εκείνες τις άλλες που στριμώγνομαι σε κάποιο λεωφορείο ή στη θέση του συνοδηγού. Σκέφτομαι πολύ, στο παραδέχομαι. Και είναι ανάγκη να τα γράφω... και πολύ. Διαφορετικά έρχονται και γυρνούν τις πιο ακατάλληλες στιγμές σαν ανεμοστρόβιλος.
Τελευταία μάλιστα που έφτιαξα και -τουίτερ- περνάω μόνο για τα νέα σας. Αφού έχει γίνει ένα μικρό καθημερινό σημειωματάριο (τσέπης). Μέχρι να το συνηθίσω και να το βαρεθώ. Και πίσω πάλι.
Θα δημιουργήσω έτσι, μια σειρά "αυθόρμητων" κειμένων. Της καθημερινότητας μου.
Πριν καιρό στο messenger το όνομα μου ήταν "oh" (με διάφορα κεκάκια, φατσούλες, και ο,τι άλλο ταίριαζε στη διάθεση της ημέρας).
Δεν θυμάμαι ακριβώς τον λόγο που το έγραψα πρώτη φορά, όμως ΜΕ θύμιζε και το κράτησα. Σε πολλά καθημερινά γεγονότα τύχαινε να αντιδρώ με ένα "ωωω!!!".

*δεν διαφέρει και πολύ από αυτό που έκανα πριν, όμως όλα είναι θέμα "ψυχολογίας" για μένα.
**Ελπίζω να βρίσκω χρόνο να γράφω, γιατί απο Oh άλλο τίποτα!

Καλό σας Βράδυ!