...απλώς Μονοτονία!

"Μονοτονία" Κωνσταντίνος Καβάφης

Την μια μονότονην ημέραν άλλη
μονότονη, απαράλλακτη ακολουθεί...

Θα γίνουν τα ίδια πράγματα, θα ξαναγίνουν πάλι
η όμοιες στιγμές μας βρίσκουνε και μας αφίνουν!

Μήνας περνά και φέρνει άλλο μήνα
Αυτά που έρχονται, κανείς εύκολα τα εικάζει,
είναι τα χθεσινά τα βαρετά εκείνα...

και καταντά το αύριο πια σαν αύριο να μη μοιάζει!

Αγαπώ Καβάφη!

Το συγκεκριμένο ποίημά του, έτυχε να το διαβάσω σε μια συνέντευξη ενός αγαπημένου μου ζωγράφου που του είχε αφιέρωμα.
Σαν να διάβασε τις σκέψεις μου. Στάθηκα να το κοιτάζω κάποια λεπτά. Να το αποστηθίσω. Να το κάνω δικό μου!

Ο,τι και να γράψω για να "συνοδέψω" αυτές τις στροφές, θα είναι λίγο. Κι είναι τόσο απλές.

Με πιάνει μια θλίψη. Ενώ μπορούμε να αλλάξουμε πολλά, η μονοτονία δεν παύει να υπάρχει ακόμα και τότε.

Προσπαθείς να γεμίσεις τη μέρα, το μήνα, τη ζωή σου με πράγματα που σου αρέσουν και σε κάνουν να νιώθεις ικανοποιημένος για τις στιγμές που πέρασαν και τελικά τι συμβαίνει;;;

καταντά το αύριο πια σαν αύριο να μη μοιάζει!!!

*Αφιερωμένο στον δημιουργικό μου φίλο Π.  ;)