Δυστυχώς (!!!) πάλι, πέρα από τα συνηθισμένα ασυνάρτητα
δεν έχω σκοπό να γράψω κάτι (πιο).
Η επιμονή μου όμως ανεξάντλητη. Μέχρι να βρω την έμπνευση αφορμή μου ξανά. Θα γράφω προς πείσμα του κάθε λεπτού που περνάει και γελάει.
Νομίζω ότι βλέπω ένα γκρίζο σύννεφο να έχει σταθεί πάνω από το κεφάλι μου. Να θέλει να βρέξει ή να θέλει να με τρομάξει.
Και ξαφνικά το πάιρνω και φεύγουμε.
Σας χαιρετώ:*
ο τιτλος ειναι για εσενα;;;;;;;;συγκεντρωσου στο διαβασμα σου!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕννοειται οτι αγαπαω Χατζηγιαννη και οσο περναει ο καιρος κολλαω ολο και πιο πολυ.
Καλησπερα!! Ελα κοπελια πηγαινε πιο κει μας εκανες μουσκεμα!!χαχαχα!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι εγω αυτο το θεμα ειχα αλλα εκανα τρεις αναρτησεις γτ ειχα βαλει στο repeat διαφορα τραγουδια, τα ειχα λιωσει, ειχα ανοιχτο το μπλογκ και απλα περιμενα να παρουν μπροστα τα δαχτυλα, για δοκιμασε το..
Με δυο λογια χαλαρωσε γτ αγχωθηκαμε!!
Μαρουλοφιλακια!
καλησπερα σας κυριες μου!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήmeanan εννοειται...ποιος αλλος τα εχει χασει λιγο?!
α κ εχω παρα γινει καλη φοιτητρια :ο
μαρουλι μου οπως ειδες ακολουθω την τακτικη σου ;) αλλα δεν μου βγαινουν πολλα...
φιλακιααααα
ασε κατω το συννεφο καλε!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήτο θελω για μενα
αααααα!
ΑπάντησηΔιαγραφήδε σε είχα ανακαλύψει καν όταν έβαλα την ανάρτηση "η ομπρέλα"!
φοβερή σύμπτωση!
βρίσκω και άλλες ομοιότητες, η αλήθεια είναι, πλην μία διαφορά (χρονικής) φάσης... μάλλον...
χμ, να σε καλά!