..συγκοινωνούντα δοχεία!

Δεν θα σταματήσω να πιστεύω σε εκείνη τη μυστήρια σκόνη. εκείνη που σε κάποιους μοιράζεται η ίδια για να ταιριάξουν τελικά οι "ψυχοσυνθέσεις" τους και κάποιους άλλους τους απωθεί. δεν θα σταματήσω να σκέφτομαι τους ανθρώπους αυτούς που η επικοινωνία μας είναι πέρα από τη δύναμη των πέντε αισθήσεων. δεν θα σταματήσω να ορκίζομαι σε όσους μας "ενώνει" μια βαθιά αγάπη, τόση που όταν έχουν εκείνες τις γκρίζες σκέψεις, μου μεταφέρουν αμέσως την φόρτισή τους χωρίς απαραίτητα να έχουμε πει πολλά προηγουμένως. δεν θα σταματήσω να θυμάμαι πως αισθάνθηκα ακριβώς αυτό που αισθάνθηκε την στιγμή εκείνη. η καρδιά μου χτυπούσε και δυνάμωνε στην προσπάθεια να καταπιεί το έντονο συναίσθημα που σιγόβραζε μέσα της. αμέσως αναζήτησα το πιο χαζό αστείο. μόνο η χροιά φάλτσαρε για λίγο. ουφ! ..την ίδια ώρα -παράλληλα που προσπαθούσα να μεταφέρω την αποφόρτιση μου, είπε: εντάξει καλά είμαι! ..ένιωσα τόσο "απόλυτα δεμένη" μαζί του.. η ατμόσφαιρα μολύνθηκε απο πιεσμένες σκέψεις και πάλι καθάρισε υπό το φως των αστεριών και μια σφικτής αγκαλιάς.

..και θα σε κεράσω ένα παγωτό!

Όσο και αν περνάω απο γνωστά σημεία καθημερινά αλλά και απο άλλα που μόλις συναντώ, το κεφάλι μένει πάντα προσκολλημένο προς τις εικόνες που περνούν γρήγορα μπροστά απ'τα μάτια μου. Λες και κάποιος με πιέζει κάθε φορά να δω όσα περισσότερα μπορώ. Μέσα απ'το τζάμι. Του αυτοκινήτου, του τρένου, του λεωφορείου. Ίσως και να μην είμαι καλή συνοδηγός, συνταξιδιώτισσα ή ακόμα μπορεί και να μη γίνω η πιο προσεκτική οδηγός μελλοντικά. Όμως άσε με και μη μου μιλάς όταν θα 'σαι δίπλα μου. Αν είσαι ξένος. Αν είσαι φίλος απόλαυσε τα λίγα λεπτά οικειότητας και απόλυτης.. σιωπής.
Μη κοιμηθείς εσύ οδηγέ, μόνο οδήγα χαλαρά με ωραία μουσική.. Μερικές φορές ίσως και να σε ρωτήσω αν βαρέθηκες που αφαιρούμαι. Η απάντηση συνήθως είναι αυτή που θα περίμενα.
Δεν είναι τυχαίο που στο δρόμο κάνω τις καλύτερες σκέψεις..
Καληνύχτα!

Ένα υπέροχο πλάσμα..

Με θυμάμαι
..να τρέχω γύρω απο τα σπίτια και να κρύβομαι απ το μικρό σκυλάκι που εκείνο το πρωί βρέθηκε μπροστά μου. Αργοπορημένη και αλαφιασμένη έφτασα στο Δημοτικό αφού για ώρα έφερνα βόλτες μέχρι που κάποιος με άκουσε και με βοήθησε να "ξεφύγω".
Αυτά περνούσα με όποιο συναντούσα, ώσπου μας χάρισαν το πρώτο μας σκυλάκι. Δεν είχε σημασία που δεν είχε μια ξεχωριστή ράτσα, σημασία είχαν τα μελί του μάτια συνδυασμένα απόλυτα με το μελί του τρίχωμα και το μικροσκοπικό του μέγεθος. Αγαπησιάρικο, τρελό και πάντα όρεξη για αγκαλιές. Μας κοιτούσε πότε με παραπονιάρικα μάτια και πότε σαν να απορούσε.. Ζητούσε απλά πράγματα και ήταν όπως και όλα τους, γεμάτο αγάπη έτοιμο να τη δώσει, απλώνοντας το χέρι μας φιλικά προς το μέρος του.
Ήθελε δύο τρία αγγίγματα για να πέσει ξερό στα σκαλοπάτια ή στα πόδια μας. Λίγος θόρυβος και πάλι όρθιο και πάλι χάδι και ύπνος στο πιο πάνω σκαλοπάτι. Ένα βράδυ κλαίγοντας πήγα στη μαμά. Μόλις το είχα αποκοιμήσει και φεύγοντας απ το σπίτι του, σηκώθηκε και άρχισε να γρατσουνά τη πόρτα με λυγμούς που μου σπάραζαν τη καρδιά.
Η μαμά μου αφού σταμάτησε να γελάει με καθησύχασε..
..και απο τότε έμαθα!
Μιλούσα μαζί του όπως θα έκανα σε κάποιον φίλο, ενώ όσο μεγάλωνε, μεγάλωναν και οι συζητήσεις μας. Τόσο ήρεμο, τόσο εξημερωμένο. Δεν έχει σημασία η συνέχεια όσο αυτά που έχω πάρει απο την πρώτη μου επαφή..

 *Πρόσφατα σε ένα ταξίδι, μου κρατούσε παρέα ένα μικρό κουταβάκι στο πίσω κάθισμα. Στην αρχή με επεξεργαζόταν, αλλά πολύ γρήγορα άρχισε τα παιχνίδια.

**Ανυπομωνώ κάποτε να έχω ένα. Είναι απίστευτα πλάσματα!

***το όνομά του ήταν Φρέντυ ☺

****τα πιο ωραία ..χαρίζονται! 

..as long as you stand, stand by me :)

Νιώθω συγκινημένη. Μετά απο ένα (το πρώτο) όμορφο τριήμερο. Μάλλον περισσότερο απο χαρά. Μέσα στις διάφορες ατυχίες και σκούρες ημέρες, ευγνωμονώ τον Θεό που κάποτε αυτά που ζήτησα τα μάζεψε σε έναν άνθρωπο, στέλνοντάς τον την κατάλληλη, και ας πίστευα πως ήταν η πιο ακατάλληληστιγμή. Τον ευγνωμονώ και για έναν ακόμη λόγο. Που έχω απόλυτη συνείδηση. Μερικές φορές φοβάμαι και απορώ αν συμβαίνει σε μένα ή σε κάποιον άλλον. Κι υποστηρίζω με όλη μου τη πίστη πια ότι "τα πιο ωραία πράγματα έρχονται εκεί που δεν το περιμενεις" Ναι. Μάλιστα τότε και μόνο τότε. Όταν πια τα έχεις ξεχάσει.
Στη ζυγαριά (σαν ζυγός που είμαι) βρίσκεται σε όλα εκείνος και κάτι άλλο. Πάντα βγαίνει ο ελαφρύτερος και ανεβαίνει. Και ξέρεις γιατί? γιατί πάντα με προτρέπει να κοιτάξω πρώτα το κάτι άλλο και στο τέλος να κάνω αυτό που θα με ευχαριστήσει περισσότερο.
Πριν λίγες μέρες σκεφτόμουν οτι θα θελα να κάνει -κάτι.. αυτό το κάτι που λέγεται "το κάτι παραπάνω" για να με 'πεισμώσει' να τον αγαπήσω ακόμα πιο πολύ. Δεν του το είπα και δεν παραπονέθηκα. Ως διαμαγείας όμως συνέβη. Όχι, δεν συνέβη.. το έκανε να συμβεί. Και ως φυσικό επόμενο η ανασφάλεια μετατράπηκε σε ακόμα πιο μεγάλη επιθυμία και υπενθύμηση στην αντοχή -να αντέξει.. μόνο γιααααα άλλο λίγο!

..you have to be your own hErO --sometimes!

Όταν ο κόσμος μοιάζει γκρίζος και μικρός  όταν πιστεύεις πως σε ξέχασε ο Θεός όταν ο πιο καλός σου φίλος είναι εχθρός

όταν φοβάσαι να 'σαι διαφορετικός

άκου μονάχα την καρδιά
Όταν ο δρόμος μοιάζει να 'ναι ατέλειωτος κι ο καιρός για πάντα μελαγχολικός  όταν μέσα στο πλήθος νιώθεις μοναχός κι όταν δεν κάνεις ούτε πίσω ούτε μπρος

άκου μονάχα την καρδιά

Κι όλα μαγικά θα φτιάχνονται
όλα είναι μες στο μυαλό
κι όταν όλα γύρω χάνονται
θα 'μαι εκεί για σένα εγώ
Όταν ο κόσμος σε τρομάζει συνεχώς   όταν ξυπνάει ο πιο κακός σου εαυτός όταν για σένα δεν υπάρχει θησαυρός  κι όταν ο κάθε λογικός είναι τρελός..
άκου μονάχα την καρδιά
Κι όλα μαγικά θα φτιάχνονται! 

Ηλιοβασίλεμα.. της διπλανής πόρτας!

Η καλύτερη καθημερινή θέα! #nofilters

Γιατί αν δεν παινέψεις το μπαλκόνι σου, θα πέσει να σε πλακώσει..