LoUnOtSaRkA: Ιουνίου 2010

Καλοκαίρι σου λέει μετά..

Να σου πω ότι δεν ξέρω τι γίνεται στο κεφάλι μερικών; Είμαι άδικη. Αφού δεν ξέρω τι γίνεται στο δικό μου! Πολύ θα ήθελα όμως, έτσι για να γελάσουμε. Δεν καταλαβαίνω τι θέλω και τι εύχομαι και τι από αυτά που...ευχόμουν, πραγματικά θέλω. Πώς θα μπορούσαν να είναι όλα! Αν τελικά δεν είχαν γίνει μερικά πράγματα, κάποια άλλα θα είχαν γίνει ; (αλλιώς). Όλα έρχονται και φεύγουν με τον ίδιο ακριβώς τρόπο. Εμείς όμως θα πρέπει να βρούμε το "καλό". Από όλα. Να το απομονώσουμε. (αν θες να πεις πως όλα γίνονται για καλό ΠΑΜ ΠΑΜ αν θες να πεις πως και τα κακά γίνονται πάντα για καλό ΠΑΜ ΠΑΜ, ήρθε η ώρα να το πεις)

Δεν είναι τίποτα, δεν ήταν. Που βρίσκει δύναμη να με 'ταράξει'; Ένα βήμα μπροστά γι αυτόν που θέλει να ξεχάσει. Και όταν προχωράς με τη σιγουριά σου στους ώμους.. ακούγεται από μακριά ένας τσιριχτός ήχος ενός ξαφνικού γεγονότος. Σαν να θέλει να σε ζαλίσει (ξανά). Σαν τις Σειρήνες του Οδυσσέα. Πολυμήχανος είσαι κάτι πρέπει να σκεφτείς, σου φωνάζει αν τον αποκρυπτογραφήσεις.

Από πότε τα "δεν μπορώ" έγιναν "μπορώ", η θέληση μας για κάτι..αμφιβολία;

Από πότε το κενό καλύπτεται τόσο εύκολα; (τόσο εύκολα!) και από πότε πρέπει να προσέχω τι σκέφτομαι; Κάποιος που θέλει να σε βγάλει από τον δρόμο σου θα σου ψιθυρίσει να 'προσέξεις πως θα ανταποκριθείς σε αυτό που ζήτησες' μην τον ακούσεις αν αμφιβάλλεις έστω και μια στιγμή.

υγ1: Τέλος εξεταστικής. Σου το είπα; θα στο πω για να αλλάξω θέμα. Αύριο διακοπές.
υγ2: σε αφήνω για λίγο μόνο, με ένα τραγούδι που με αντιπροσωπεύει.

υγ3: γιατί η ζωή θέλει ένα π ά ρ τ υ ό,τι και να μας συμβαίνει....
ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΠΑΡΤΥ ΚΑΙ ΟΛΑ ΘΑ ΠΑΝΕ ΚΑΛΑ

☞ Μικρές μου αγγελίες ....

Σήμερα είναι η μέρα της αγγελίας και αρχίζω να σου απαριθμώ...

Ζητείται

καλός ψεύτης για ιδιαίτερα μαθήματα σε κακούς ψεύτες.

υπομονετικός φοιτητής-κασκαντερ να δώσει εξετάσεις στη θέση μου.

κάποιος να μου ξεμπερδεύει τα μυαλά εεεε μαλλιά ;P
"αποκουρδιστής" μυαλού, να το απο-κουρδίσει κ να το ξανα-κουρδίσει απο εκεί που ήμουν

αγκαλίτσας.

ευχούλης.(με φούξια μαλλιά)

άτομο εμπιστοσύνης (σε αυτά που θα ακούει) να κρατάει το τηλέφωνο μου στο αυτί του και να μου μεταφέρει ο,τι ακούει κατα λέξη.

"γλυκούλης" χωρίς αμοιβή και με μεγάλη διάρκεια.

αισιόδοξος....με αποδείξεις.

κάποιος να αποφορτίσει τον μαλακομαγνήτη μου (κλεμμένο απο κατ , εκείνη τα λέει καλύτερα)
κάποιος να παριστάνει ενίοτε τον κινέζο

μια τράπεζα

να με χρηματοδοτεί.

ένας παππούς επειγόντως (πάντα δηλαδή ζητείται ένας παππούς) που αν γίνεται να μοιάζει στον παππού-Μήτσο ♥
μάγειρας...

να έχει φαντασία.
μα-κά-κας (με πείρα...)

άτομο με φαντασία. Να μπορεί να βρίζει ελεύθερα, όταν δεν μπορώ να το κάνω εγώ

(για ευνόητους λόγους)

άτομο να με πείθει πως πρέπει να σηκωθώ από το κρεβάτι (αμοιβή μόνο αν έχει ισχυρά κίνητρα)

γυμναστής

να γυμνάζει ομοιοπαθητικά ή και με βελονισμό! χα!

συναυλιακός χώρος. Με κομπάρσους θαυμαστές.

κάποιος να δίνει εξηγήσεις, όταν οι άλλοι δεν τις βρίσκουν...

Ζητείται άνθρωπος..

Πωλείται υπερένταση ;)

Καλημέρα

υγ: εσείς....τι θα ζητούσατε???

ετοιμάζω ταξίδι...

Λίγο πριν με νανουρίσει το "πάπλωμα" (και με σκεπάσει) άκουσα το παρακάτω τραγούδι. Για ακόμη μια φορά... εικόνες και αναμνήσεις με περιτριγύρισαν.
Καλοκαίρι β' λυκείου, κάτω στο σπίτι 'του παππού' (χωρίς τον παππού κλαψ), νέος αέρας, "μοσχοβολισμένο" και απογευματάκι. Σχεδόν σούρουπο, στο λευκό τραπεζάκι με τα λουλούδια. Κάπου εκεί σφινωμένη να βρίσκομαι με ένα σωρό τετράδια, χρωματιστά στυλό, ποστ ιτ και φωτοτυπίες πότε έκθεσης, πότε λατινικών.. πότε αρχαία φιλοσοφία (αγαπημένη) και δίπλα η τηλεόραση ανοιχτή να ακούγεται και να μπερδεύει κάπου τη σκέψη μου. Παράλληλα η μουσική να παίζει κάποιο ρυθμό πίσω μου. Πόσα απογεύματα πέρασαν ακούγοντας αυτό το τραγούδι. Πόσα ευχόμουν να βρεθώ κάπου μακρία. Να τρέξω να ετοιμάσω τη γαλάζια βαλίτσα με τα ροδάκια και να τη σύρω για το "όπου..."
Οι σκέψεις ταξίδευαν. Ξαναγυρνούσαν και πάλι ταξίδευαν. Σε εκείνα που μπορούσαν. Στην ιδεατή πολιτεία του Πλάτωνα και στις τρόπους πειθούς. Πώς να πείσω το μυαλό μου! Ανέβαιναν πάνω κάτω και "όργωναν" τη παραλία και τις βόλτες στο μυαλό μου. Μέχρι να βάλω το αγαπημένο μου τζιν και να βγω. Περίεργο καλοκαίρι που πάντα θα έχω στις αναμνήσεις μου. Συνέχεια θα το συνδέω με εικόνες και μουσικές για να το έχω "φυλαγμένο" κάπου. Πέρασε κι αυτό για να φτάσω εδώ που είμαι σήμερα.